Het borrelt en bruist

Ken je dat?

De winnaar van de koers die op het einde een fles champagne krijgt; er eens goed mee schudt en daarna hét moment waarop hij de fles openmaakt er een fontein aan bubbels ontstaat.

Wel, zo kan je de tocht van de deelnemers die op stap gaan met La Trao soms ook wel voorstellen. Vanaf het startmoment gaat de fles open en dan ‘spuit’ er van het begin tot einde een fontein aan belevingen, emoties, uitdagingen, inspanningen, overwegingen, geluksmomenten, frustraties en nog zoveel meer uit de ‘gezinsfles’.

Bij momenten smaakt het zoet, bij momenten zout (of zou dat de zeelucht zijn?), bij momenten bitter en bij momenten smaakt het naar iets dat nog nooit op voorhand geproefd werd.

Ook deze editie van de Junior is daarop geen uitzondering. Waar wij alvast van overtuigd zijn, is dat er op het einde van de rit alleen maar winnaars zijn die elk een medaille verdienen voor de ploegrit die men samen heeft afgelegd.

Vandaar nu al een dikke proficiat aan alle deelnemers en zoals Wout zou zeggen “Soms moet je just niks” en is tijd nemen voor elkaar de sleutel tot …