La Trao door de ogen van... Coach Sofie!
- Axel Decavele
- 15 uur geleden
- 2 minuten om te lezen
In deze rubriek laten we mensen aan het woord die mee deel uitmaken van het La Trao-verhaal. Partners, deelnemers, begeleiders, coaches, vrijwilligers, allen getuigen ze over wat een traject via La Trao voor hen betekent.
Vanuit 1Gezin1Plan AanZet neemt Sofie Lefevre met veel enthousiasme het engagement op als coach binnen La Trao. We stelden haar volgende vragen:

Hoe zou jij coachen in 3 woorden samenvatten?
Achteruit leunen
Verwonderd zijn
Stilstaan bij het moment zelf
Heb jij een anekdote van jouw laatste coachingservaring?
Tijdens de coaching was aan het regenen en het werd wat koud. Het gezin stelde voor om in de traphal van een parkeergarage te gaan zitten om het gesprek te voeren. Het bleek geen last voor het gezin om ergens op een openbare plaats iets te bespreken en het voelde voor hen als een meerwaarde om nog stil te staan bij de tocht. Dit ondanks dat ze moe waren en het koud hadden.
Hoe pak jij het coachen aan?
Ik blijf vooral in het hier en nu. Ik vind het fijn dat ik vooraf niet veel weet over het gezin, over waar ze in het dagelijkse leven mee struggelen. Tijdens het coachen sta ik stil bij wat deelnemers op hun tocht beleefden en waar ze eventueel op botsten. Ik vind het al heel wat dat een gezin samen op pad wil gaan en dan laat ik het ook grotendeels aan hen over op welke manier ze het willen hebben over hun belevenissen en over hoe ze zich gevoeld hebben. Ik geloof dat het gezin via hun tocht samen beleeft, eventueel op dingen botst en ik laat hen de vrijheid om zelf te bepalen hoeveel ze daarover met elkaar en mij willen bespreken. Streven naar doelstellingen is niet prioritair, geen doel op zich.
Ik probeer vooral niet te hard mijn best te doen en ik neem geen adviserende rol op mij. Ik laat het werken of nadenken vooral over aan het gezin. Ik benadruk dat ik hen bewonder dat ze die kans hebben gegrepen om samen op stap te gaan. Tevens probeer ik in ieder traject deelnemers zelf te laten ontdekken welke krachten ze bij elkaar hebben gevonden en wat ieder gezinslid bijdraagt aan het verloop van de tocht.
Van waaruit wilde je coachen?
Omdat ik nogal leergierig ben en heel hard geloof dat samen op stap gaan voor verbinding zorgt. Als ik met mijn gezin op stap ga, ervaar ik ook dat we anders kunnen stilstaan bij hoe de dingen lopen en dat er makkelijker dingen uitgesproken worden.
MERCI SOFIE!
















Opmerkingen