K.E.T. in de kijker

Terwijl de meeste mensen in vakantieperiodes een versnelling lager schakelt, wemelt het in La Trao net van de bedrijvigheid. Naast de Junior in de paasvakantie stond er in de tweede week ook een KET op de planning.

Een K.E.T.? Wadisdaookalweer?

K.E.T. staat voor Kort Ervaringstraject. Zoals de naam doet vermoeden gaat het om een traject van korte duur. Afhankelijk van de beweegredenen om op stap te gaan, wordt in overleg ingevuld hoe lang deelnemers graag op tocht willen gaan. Een halve dag, een dag, twee dagen of maximum drie dagen.

Even terugkerend naar de paasvakantie. Toen gingen broer (17j) en zus (14j) samen een dag op stap.

In een gesprek dat vooraf ging, gaven ze aan dat ze eigenlijk weinig tijd samen door brachten en ze benieuwd waren naar hoe het zou lopen, als ze uitgedaagd werden om samen een hele dag met elkaar door te brengen.

Het werd een zonovergoten dag die voorbij vloog. Een beetje zoals het duo dat ook van de ene opdracht in de andere uitdaging vloog.

Het duo werd 's morgens op twee verschillende plekken afgezet in een provinciaal natuurdomein. Opdracht: elkaar terug vinden. Een aantal raadsels, die enkel opgelost konden worden door samen te werken, leidde hen naar de juiste locatie. Aangekomen op de juiste locatie, mochten ze hun inschattingsvermogen naar boven halen en kozen ze voor elkaar een gepaste totemnaam.

Daarna sprongen ze de fiets op en zochten met behulp van knooppunten de weg naar hun tweede bestemming.

In de namiddag volgde een ware beproeving voor het duo. Ze gingen beide een palenparcours op boven water en kozen samen hun uitdaging: het parcours boven water, hand in hand, afleggen. Het vertrouwen in elkaar werd op de proef gesteld en de opluchting was groot toen ze beide droog de overkant bereikten.

Daarna vervolgden ze hun tocht met de fiets, onder leiding van de zus die zichzelf wou uitdagen en de leiding nam om de kaart te lezen. Tijdens een korte stop onderweg, moesten ze zoeken naar gemeenschappelijke kenmerken, die ze op de zijden van een dobbelsteen noteerden.

Aangekomen op hun derde bestemming, gingen ze individueel aan de slag met een creatieve opdracht waarbij ze de andere mochten verrassen met een zelfgemaakte tegoedbon.

De dag werd afgesloten in een crealokaal waar ze de totemnaam die ze eerder die dag hadden verzonnen voor elkaar, met een brandpen graveerden in een houten sleutelhanger, als aandenken aan hun dag samen. Tot slot kwam coach Elise langs en luisterde hoe het duo hun dag had beleefd.