De route naar Compostella - update 3 (13/08-18/08)
De weg naar Compostella loopt niet over rozen ! Dat wisten de pelgrims reeds in de 11e eeuw, toen een ticketje heen en terug naar het graf van St.Jakobus iemand zomaar ongevraagd te beurt kon vallen. Wie dacht dat Philippe en zijn gezelschap in deze moderne tijden met de vingers in de neusgaten hun bestemming zouden halen, werd deze week enkele keren met de neus op de feiten gedrukt …
Deelnemers aan een Trao Classic kennen een wetmatigheid : in de loop van de week kent elk duo wel een dip. Een dag waarop alles dubbel lastig lijkt, de samenwerking maar niet vlot, de opdracht slechts moeizaam of zelfs helemaal niet lukt, enz. Ook Philippe en zijn kompanen ontsnappen bij het aansnijden van hun derde week blijkbaar niet aan dit gegeven tijdens hun parallelle tocht.
Deze week maakten zij de passage naar Spanje. De bedoeling was om hier een driedaagse staptocht in te lassen. Dat bekwam hen echter niet zo goed. De aanpassing van fietsen naar wandelen was verrassend zwaar, het weer wilde niet echt mee, de hoogteverschillen waren meer beklijvend dan verwacht en de gps koos opnieuw voor een zwaar geaccidenteerd parcours. Philippe en Jozef kwamen zichzelf enkele keren tegen en waren genoodzaakt om opnieuw voor de fiets te kiezen.
Het goede nieuws ? De verstandhouding is nog steeds pico bello en ze kiezen nu resoluut voor het Compostella traject. Per fiets, welteverstaan.
Het beste nieuws ? Volgende woensdag is er een rustdag gepland en … komt Micheline, de vrouw van Philippe op bezoek om hun huwelijksverjaardag te vieren. Geef toe, als dat niet motiverend werkt …
Hou de moed erin, mannen.
De vele volgers op het thuisfront duimen voor jullie.
