De route naar Compostella - update 5 (26/08-02/09)
Het fietsen is achter de rug ! Niks te vroeg, zo blijkt. Vanaf nu gaat het tijdens de laatste week in één rechte wandellijn van een kleine honderd kilometer richting finish. Want daar wacht de plaatselijke burgemeester op de ambtssjerp van onze Roeselaarse burgervader ...
Neen, een zes weken lange tocht naar Santiago is niet zomaar een langgerekte vakantie. Voor wie daar nog mocht aan twijfelen. Na de klassieke fysieke dip, meestal zowat halverwege en die we ook (her)kennen van tijdens La Trao Classic, begint nu vooral het mentale aspect te wegen.
Waar we tot voor kort de vinger legden op de moeilijkheidsgraad van een Trao Classic (duo's gevormd door cliënten uit gezinnen in hulpverlening, geen weet van bestemming noch opdrachten, geen gsm of laptop, leven met een minimumbudget, enz.), is het niet meer dan terecht om ook oog te hebben voor de uitzonderlijke prestatie van Philippe en co.
Ook al was er zeker geen tekort aan interesse en zelfs bezoek ter plaatse, zes weken lang gezin en entourage achterlaten is wel zesmaal langer dan een Trao-week. Mobiele telefoons en laptops kunnen dan wel iets ondervangen, het gemis laat zich na enige tijd sowieso toch voelen. Met meer dan tweeduizend kilometers op de teller, zelfs met een elektrische fiets, hebben Philippe en Jozef een fysieke inspanning geleverd die de uitdagingen van onze deelnemers veruit overtreft.
En last but not least, zes weken lang omzeggens de klok rond het gezelschap delen van twee anderen, die weliswaar tot de kennissenkring behoren maar daarmee nog geen gezinslid of familie zijn, vormt misschien pas echt de uitdaging. En dit daarenboven ook nog eens in de beslotenheid van een camper ...
Chapeau dus, mannen. Nog even doorbijten, La Trao is op komst om de laatste eindjes mee te stappen als finale uitdaging :). En dan volgt de bekroning : aankomst in Santiago de Compostela!!!
